Astypalea heeft een oppervlakte van ongeveer 98 km2, een lengte van circa 18 km en het breedste punt is circa 13 km en heeft ongeveer 1.200 inwoners.
Astypalea is één van de kleinste bewoonde eilanden van de Egeïsche Zee en heeft een eigen gezicht. Het is een bergachtig eiland dat letterlijk 'oude stad' betekent en het bestaat uit 2 kleinere eilandjes die met een smalle strook land aan elkaar verbonden zijn.
Hoofdstad van Astypalea is Chora, een klein stadje dat amfitheatrisch gebouwd tegen een heuvel ligt en op de top van de heuvel staat het Guerini kasteel uit de Venetiaanse tijd. Het is een prachtig aanzicht als men vanuit zee de plaats nadert met haar typische witte huisjes en het kasteel op de top van de heuvel.
Net als op alle andere Griekse eilanden zijn op het eiland Astypalea ook een aantal mooie stranden te vinden, het strand 'Livadi' is het meest bekende strand en ligt niet ver van de hoofdplaats Chora. Astypalea werd al bewoond vanaf de Myceense tijd. In twee opgegraven Myceense koepelgraven werden talrijke vazen en kleine voorwerpen aan het licht gebracht. In de afgelegen en moeilijk te bereiken plaats Armenochori, waar de graven gevonden werden, zijn ook bronnen die aanleiding geven tot de conclusie dat Astypalea in de Oudheid vruchtbaar, rijk aan water en bosrijk was.
Nu zijn er op het onvruchtbare winderige eiland, slechts door lage muurtjes omgeven, weiden. De drie dorpen zijn nog maar dun bevolkt maar de schilderachtige huizen en de windmolens geven het eiland een fraai gezicht.
Het eiland bestaat uit twee rotsmassieven die door de landengte van Aghios Andreas, slechts 110 m breed, met elkaar zijn verbonden. Verder liggen er rondom het eiland liggen talloze onbewoonde eilandjes.
De belangrijkste bezienswaardigheid van Astypalea is een imposante burcht, het Kastro, die tot de Tweede Wereldoorlog bewoond was. De fragmenten van een marmeren wand van een antieke tempel zijn te zien aan de zuid-oostzijde van de kerk van de Aghios Ghiorghios. Ze zijn het bewijs van de aanwezigheid van een antiek akropolis. De Venetiaanse familie Guerini, die zich in de Middeleeuwen op Astypalea vestigde, heeft de verdedigingsmuren vernieuwd. Zij bestonden hier, zoals op veel andere Egeïsche eilanden, uit de achterzijden van aanéen gerijde huizen en niet uit apart opgetrokken muren. Deze muren zijn echter niet zonder vensters, ze hebben ook balkons en ijzeren hekken zodat de bewoners over zee konden uitkijken. De kerk van Aghios Ghiorghios werd gebouwd op de resten van een antieke tempel en de kerk van de Panaghia (Moeder Gods) werd gebouwd onder aan de burchtmuur.
Langzamerhand heeft men deze op een residentie gelijkende wijk verlaten en nieuwe, grotere gebouwen en kerken zoals de Panaghia i Portaitissa (Moeder Gods, beschermvrouwe van de poort) werden buiten het Kastro gebouwd.
Over het eiland verspreid liggen kleine huizen tot aan 'Pera Yalo', de kleine haven waar ook een paar bescheiden hotels zijn. Overal vindt men ook, in het blinkende zonlicht, de kleine witte kerkjes met votiefgaven van geredde zeelieden. De traditie van zulke votiefkerkjes stamt uit de vroeg-Christelijke en Byzantijnse tijd zoals de vloermozaïeken tonen.