Sifnos heeft een landoppervlakte van 76 km2, een kustlijn van 72 km en heeft een inwoneraantal van ongeveer 2100.
Het is een schilderachtig eiland met mooie dorpen, grote zandstranden, typische architectuur en is al sinds de oudheid welvarend vanwege de goud- en zilvermijnen. Maar Sifnos is ook bekend om haar keramiek.
Afgezien van de landbouw leeft de bevolking van het handwerk, beroemd zijn de pottenbakkers en de wevers van Sifnos.
Apollonia, Artemon, Exambala en Katavati liggen op een bergplateau, op de hellingen waar de olijfbomen groeien. Oleanders en wilde vijgebomen woekeren in de kloven, amandelbomen en vijgen groeien in de hoger gelegen dalen. Over het hele eiland verspreid vindt u de karakteristieke twee verdiepingen hoge duiventorens die er uitzien als kleine vestingen. Even typerend voor het landschap zijn de windmolens en de halfverwoeste Romeinse en Venetiaanse wachttorens.
Middeleeuwse kloosters liggen over het algemeen hoog op de bergen en zien ver uit over zee. Op de 675 m hoge Profitis Ilias ligt het gelijknamige klooster (van de profeet Elias) waarheen de bevolking pelgrimstochten maakt in tijden van droogte om de heilige om regen te smeken. Het klooster Panaghia tis Vrisis bezit een interessante verzameling oude boeken en kaarten.
Sifnos beleefde haar bloeitijd in de 6de eeuw v.Chr. en de opbrengst uit de goud- en zilvermijnen was toen het grootst. Toen de Samiërs, verdreven van hun eiland, naar Sifnos kwamen en er geld te leen vroegen weigerden de Sifniërs dat. Uit woede plunderden de Samiërs de stad en namen veel meer mee dan hetgeen ze eerst hadden gevraagd. Dit was het begin van de ondergang van het eiland, een ondergang die bezegeld werd door de overstroming van de mijnen door de zee.
Toen de Perzen van de Sifniërs eisten zich te onderwerpen boden deze weerstand en namen deel aan de zeeslag bij Salamis aan de kant van Athene. In de 2de eeuw v. Chr. werd Kastro herhaaldelijk overvallen door Kretenzische piraten. In de 1ste eeuw v.Chr. stuurden de Romeinen een gouverneur naar Sifnos die zich in Kastro vestigde. Ook tijdens de heerschappij van de Byzantijnen, de Venetianen, de Russen (1771 - 1774) en de Turken (1617 -1836) bleef Kastro de hoofdstad. Het dorp draagt dan ook de sporen van de geschiedenis van Sifnos, meer dan de rest van het eiland.
De Franken, die Sifnos in 1307 veroverden, hebben het karakter van het eiland sterk beïnvloed. Van de Franken leerden de Sifniërs wollen, zijden en katoenen stoffen weven en strohoeden vlechten in Italiaanse stijl, daarmee deden ze goede zaken.
Een ander handwerk dat de Sifniërs al sinds de Oudheid beoefenen is het pottenbakken, de chemische samenstelling van de kleiaarde staat zeer hoge temperaturen toe bij het bakken zodat het aardewerk bijna vuurvast uit de oven komt. Sedert ongeveer 300 jaar levert Sifnos niet alleen aan heel Griekenland maar ook aan andere landen aan de Middellandse Zee haar bruinglanzend kookgerei. De tegenwoordige pottenbakkerijen liggen in de baaien van de schilderachtige kust, bij Kamare, Vathy en Platys Gialos.